Onze grootouders wilden na de oorlog de raap niet aanraken - het was hun noodoplossing in tijden van nood. Ondertussen landt de raap maar weer op de platen van de Duitsers. En niet alleen als een stoofpot.
De raapstoofpot is een van de klassiekers uit de Duitse keuken. Maar de knol is geschikt voor vele andere bereidingen, zoals gestoomd als groentegarnituur, in een roomsoep of geraspt rauw voedsel. De smaak is vergelijkbaar met die van Kohlrabi het Provincial Association Rheinischer tuinbouwers in Bonn verklaard.
de maximaal twee kilo wortels bevatten veel voedingsstoffen, zoals vitamine B1, B2 en C, alsook essentiële mineralen, zoals de Nationale unie van producentenorganisaties groenten en fruit (BVEO) uitgelegd. Daarom kwam raap eerder, vooral in tijden van nood op tafel. Toen hij terug kwam waren ook andere groenten, veel koks verbannen gezond raap uit het menu - ze hadden ze letterlijk ziek. Alleen nu viert het een renaissance, zelfs landend op de platen van sterrenrestaurants. veel consumenten niet aan de andere kant als rapen gaar
Omdat deze zijn vrij groot, een hele biet is een gerecht vaak te gaar: moet daarom worden gepeld alleen het onderdeel - de rest kan cool zijn. winkel voor ongeveer een week. Consumenten moeten het snijvlak echter afdekken met huishoudfolie. Onbesneden rapen gaan zelfs meer dan een maand mee op een donkere en koele plaats.
